پانزده گونه مختلف زیتون را بشناسید:

میوه زیتون یک میوه آلویی است که از زمان‌های قدیم مورد استفاده قرار می‌گرفته و یک غذای کمیاب در نظر گرفته می‌شده است.
زیتون به دو گونه‌ی زیتون سیاه و زیتون سبز تقسیم می‌شود و تفاوت آنها در نوع رسیدن گیاه است.
پس چیدن میوه زیتون به دلیل تلخ بودن نمی‌توان آن را به صورت مستقیما مصرف کرد، بلکه باید آن‌ها را درآب و نمک و روغن یا آب قلیا پرودره شوند تا قابل خوردن شوند.

زیتون خشک شده!!

در بعضی مناطق این گیاه را خشک می‌کنند و از خشک شده آن به عنوان دارو استفاده می‌کنند

زیتون‌های سیاه قبل از برداشت روی درخت کاملا رسیده اند و طعم آن‌ها نسبت به زیتون سبز متفاوت است.

اما ۱۵ گونه زیتون کدامند؟

زیتون هالیکدیکی:

گونهای سنتی یونان هستند زود برداشت می‌شوند ، شکل آن‌ها بیضی و تخم مرغی شکل است، طعم آن‌ها تند، بافتی آبدار و گوشتی، نحوه پرورش در آب شور می‌باشد.

زیتون‌های مانزانیلا:

زیتون‌های مشهور اسپانیا می‌باشند، مزه آن‌ها تند و شور، در آب نمک و آب قلیا پرورده می‌شوند، گونه‌های آنها حفره دار و غیر حفره دار است.

زیتون‌های سیسیلی:

گونهای ایتالیایی می‌باشد اندازه آن‌ها متوسط، شور مزه، شکل آن‌ها بیضی، نوع پرورش در آب نمک و اسید لاکتیک، کالری کمی دارند.

زیتون‌های پیچولین:

این‌گونه زیتون‌های مشهور فرانسه هستند و اکثرا برای کوکتل استفاده می‌شود، حتی به عنوان زیتون کوکتل شناخته می‌شوند، اندازه آنها متوسط، دارای طعمی شیرین.

زیتون‌های اسپانیایی:

این گونه در کل دنیا خیلی طرف‌دار دارد، فرآیند تخمیر طولانی دارند، تخمیر آن‌ها در آب نمک و محلول اسید صورتمی‌گیرد و طعم آن نمکی می‌باشد.

زیتون مسیسیون:

این نوع در کالیفرنیا یافت می‌شود، اندازه آن‌ها کوچک و برای مصرف غذا خوری استفاده می‌شود.

زیتون‌های کالاماتا:

این نوع گونه‌های سنتی یونان هستند، طعم آن‌ها چرب، دارای رنگی تیره، با دست چیده می‌شوند، بادامی شکل هستند، و رنگ بنفش تیره دارند، روش نگه‌داری در روغن زیتون و سرکه.

زیتون‌های ماورولیا:

گونه‌های یونانی هستند، سیاه رنگ، قبل از رسیدن بیش از حد برداشت می‌شوند، در آب و هوای مرطوب رشد می‌کنند.

زیتون‌های پوننتین:

زیتون‌های ایتالیا هستند، سیاه رنگ، اندازه آن‌ها کوچک، در سرکه نگه‌داری می‌شوند، طعمی ترد و ترش، گوشته‌ی سفتی دارند و با آب نمک و روغن پرورده می‌شوند.

زیتون‌های نیکوئیز:

گونه‌های فرانسوی می‌باشند گوشته‌ی آن‌ها سفت و آبدار و چرب، اندازه آن‌ها کوچک، هم از روغن آن‌ها استفاده می‌شود و هم‌برای مصارف خوراکی.

زیتون‌های لیگوریا:

زیتون‌های ایتالیایی می‌باشد، هنگامی برداشت می‌شود که از رنگ سبز به رنگ سیاه تغییر رنگ پیدا کنند، اندازه آن‌ها کوچک، با آب و نمک و روغن پرورده می‌شوند، و اکثرا در برگ بو و رز ماری نگه‌داری می‌شوند تا طعم دار شوند، دارای طعمی تند می‌باشد.

زیتون‌های گائتا:

این اشتها آوران محبوب ایتالیا می‌باشد، طعم آن‌ها طبیعی، رنگ آن‌ها بنفش تیره و کوچک می‌باشد، در فرآیند پرورش آن‌ها نمک و روغن نقش دارند، به‌صورت پرورده یا در خوراک ماهی و سالاد استفاده می‌شوند.

زیتون‌های جملیک:

این گونه‌های محبوب ترکیه هستند، اندازه آن‌ها متوسط، دارای روغن زیادی هستند، از این نوع هم برای مصرف خانگی و هم‌از روغن استفاده می‌شود.

زیتون‎های گوگانو:

گونه‌های ایتالیایی می‌باشند، اما در واقع سوییسی هستند. اندازه آن‌ها متوسط، رنگ سیاه قهوه‌ای دارند، طعمی شور، با آب نمک و گیاهان پرورده می‌شوند.

زیتون‎های آلفونسو:

زیتون‌های محبوبی هستند که در شیلی یافت می‌شوند، رنگ آن‌ها از قرمز خاکستری به بنفش متغییر است، طعم آن‌ها میوه‌ای و گوشتی می‌باشد، دارای شکلی بیضی، در سرکه‌ی قرمز پرورده می‌شوند، اضافه کردن روغن این به غذاهای دریایی، گوشتی و پیتزا طعم بی‌نظیر می‌دهد.